Gedurende het weekend van 17-19 September 2004 werd aan de leden van de Missionaire Beweging van Afrika die toe waren aan een hechtere verbintenis het “Emmaus kruis “ uitgereikt. Hier zijn een paar teksten uit de liturgie die de lezer zullen aanspreken:
Gebed:
God van liefde.
We zijn hier bijeen als leden van de “Missionaire Beweging
van Afrika”.
We willen vooral bidden voor het werelddeel Afrika,
dat dorst naar liefde en vrede.
We staan op het punt om het “Emmaus kruis” te ontvangen:
Voor ons een teken van breken en delen.
We bidden dat u ons Uw liefde wilt geven
Zo dat we mogen delen in die liefde, in Uw vrede:
Samen, met elkaar, en met de mensen van Afrika.
Ook met de Afrikanen, die in onze dorpen en steden zijn
komen wonen.
Allemaal mensen door U gekend en bemind, God onze vader:
Door Jezus Christus uw Zoon en in Uw Heilige Geest.
Amen.
Uit de leefregel van de MBA:
“Vrede zij U. Zoals de vader mij gezonden heeft, zo zend ik U”.(Joh.20,20)
Wat ons in ons Christelijk geloof het meeste raakt is dat wij uitgezonden worden net zoals Jezus. Zijn voorbeeld trekt ons: Hij ging uit naar de mensen en Hij sloot niemand daarbij uit. Hij bracht het goede nieuws. Hij ging weldoende rond.
“Heb liefde voor de mensen tot wie U gezonden bent. Bemint Afrika”(Kard. Lavigerie)
Zoals kardinaal Lavigerie voelen ook wij een grote liefde voor Afrika. We zijn geraakt door de omstandigheden waarin Afrikanen leven; hier en elders. We voelen ons uitgedaagd om te werken voor meer rechtvaardigheid en vrede. Wij geloven dat het Rijk Gods komt ondanks oorlogen, honger en ander onrecht in onze wereld.
Ons geloof in de verrezen Heer geeft ons hoop op leven na al het sterven. De hoop dat liefde alle kwaad overwint.
Vanaf het begin wilde de kardinaal dat zijn missionarissen in internationale gemeenschappen zouden leven.
Samen leven in een gemeenschap met mensen met verschillende levensopdrachten, uit verschillende naties en culturen, is verrijkend en op zichzelf al een teken van eenheid. Het leert ons bovendien om over onze grenzen heen te kijken.
God zag alles dat Hij gemaakt had en het was heel goed. (Gen.1,31)
In onze wereld van vandaag woeden overal sociale, economische en ecologische conflicten. We zien toe terwijl God’ s schepping wordt verwoest. Dat zet ons aan om voor de schepping zorg te dragen voor zover we dat kunnen en te kiezen voor een sobere levensstijl. We willen het Rijk God’ s zichtbaar maken door ons dagelijks leven te leiden in een heel concrete missionaire geest. We zouden dat graag willen doen naast de families van de Missionarissen van Afrika.
Uit de voorbeden:
Wij bidden tot God, die de vader is van alle mensen:
-Voor de vreemdelingen onder ons: mensen met een verschillende cultuur en een andere godsdienst: Dat zij gerespecteerd worden en de kans krijgen zichzelf te zijn.
-Voor mensen die van ons verschillen door huidskleur, taal en gewoonten: Dat wij hen leren waarderen voor wie ze zijn.
-Voor de Afrikaanse mensen die zich hier zijn komen vestigen: Dat wij hen erkennen als onze broeders en zusters.
-Voor de missionarissen die hun gaven en talenten hebben ingezet voor de dienst aan Afrika en de Afrikaanse volkeren: Dat wij hen niet beoordelen op uiterlijkheden.
-Voor onszelf: Om een open hart, een open geest. Dat wij niet bang zijn voor de uitdaging die onze “Beweging van Afrika” ons stelt.
Gebed:
God van alle volkeren.
Luister naar ons gebed.
Help ons om ons op ons gemak te voelen bij mensen
met een andere cultuur.
En dat zij zich thuis mogen voelen bij ons.
Help ons open te staan; vooral voor de Afrikanen die
onder ons leven.
Mogen wij een zegen zijn voor hen en zij voor ons;
telkens als wij elkaar tegen komen.
Amen.
Zend ons uit in deze wereld.
Geef ons woorden die bemoedigen .
Geef ons handen die zorgend steun bieden.
Voeten om op onbekende wegen te durven gaan.
Mogen we zo, heel bescheiden,
bijdragen aan het verwerkelijken van uw droom:
Vrede en geluk voor alle mensen op aarde
Vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.
